پرونده ویژه

عمران و آبادانی واژه قشنگی است برای اغلب سیاست مداران و برنامه ریزان ملی و منطقه ای و عمدتا این واژه ها اغلب در ایام انتخابات رونق فراوانی به خود می¬گیرد. هر مسئول و سیاست مداری که می خواهد نظر عامه مردم را به خود جلب نماید از توسعه و توسعه یافتگی سخنانی را مطرح می نماید، اما وقتی به آرزویش رسید یادش می رود توسعه، یادش می¬رود آبادانی و توجه به وعدههای که داده است. در یک نگاهی گذارا می خواهیم نگاهی داشته باشیم به عملکرد برنامه های توسعه ای در مناطق روستایی با نگاهی نو و رویکرد نقادانه

دیر زمانی است که در ایران مبحث محرومیت زدایی و توسعه یافتگی کلید واژه جذاب برای سیاست گذاران و برنامه ریزان ملی و منطقه ای در کشور تبدیل شده است. مسئولان دلسوزانه غصه توسعه نیافتگی مناطق محروم بالاخص مناطق روستایی کشور را می خورند و هر کدام به زعمی نسخه ای شفا بخش تجویز می کن اما بازهم بیشتر روستاها توسعه نیافته مانده اند و محرومیت با روستا معنا می شود حال سوال اساسی این است چرا اقدامات و عملکرد سازمان های متولی در حوزه توسعه و برنامه ریزی روستایی آنگونه که شایسته است، به سرانجام نرسیده است.